دانلود,پاورپوینت بررسی نماد ونشانه شناسی خیابان اصلی شهرستان آستانه اشرفیه ,pptx

دانلود,پاورپوینت بررسی نماد ونشانه شناسی خیابان اصلی شهرستان آستانه اشرفیه ,pptx
 
 
بخشی از مطلب
 
در كتابهای تاریخی آمده است كه شهرستان آستانه اشرفیه در گذشته چوركوچان نامیده می شد و چور در زبان گیلكی به معنای زمین بایر و بلااستفاده ( لم یزرع ) بكار می رود.اما پس از تدفین حضرت سید جلال الدین اشرف ( ع ) پسر امام موسی كاظم (ع) و برادر حضرت امام رضا (ع) در این شهر نام آن به آستانه اشرفیه تغییر یافت .( www . Astaneh Ashrafiyeh .com )
این شهر در قدیم کوچان » نام داشته است .کاشانی در تاریخ اولجایتو از کوچیان نام برده است که احتمالاً صورت دیگر همین نام است.اسکندر بیک ترکمان ، نام این روستا را آستانه ، یاد کرده و آن را از توابع لاهیجان به شمار آورده است.» (فقیه محمدی جلالی ، 1383، ص 369 )
مرحوم جهانگیر سر تیپ پور معتقد است که نام کوچان از عهد عضالدوله دیلمی بر کوچان باقی مانده باشد که او طوایف کوچ و بلوچ را مغلوب کرده و گروهی از آنان را کوچاند ، ای بسا عده ّ ای از آنان را به این نواحی کوچانده باشد . »(فقیه محمدی جلالی ، 1383، ص 41 )
در کتاب گیلان ،گیلان دارای هشت شهرستان بوده است که است که عبارت بوده است از : رشت ،بندر پهلوی ، لاهیجان ، رودسر فومن ، طالش ، رودبار ،آستارا که آستانه در اینجا ،یکی از بخش های شهرستان لاهیجان معرفی شده است . (کشاورز ، 1347، ص 94ـ 78 ) 
 رابینو نیز آستانه را چنین توصیف نموده است : در ساحل شرقی سفیدرود مجاور چورکوچان و نیاکوه قرار دارد . این ناحیه را ظهیرالدین پلته آستانه  Astana  Plata نامیده که شاید اشتباهی از کلمه ی پیله آستانه باشد . می گویند که این قریه زمانی در ساحل چپ سفیدرود قرار داشته . شهرت آستانه بواسطه ی وجود مقبره ی حضرت سید جلال الدین اشرف است که این محل را برای مردم گیلان به صورت زیارتگاهی قابل احترام در آورده است . در فصل ابریشم  زائران به سوی این زیارتگاه سرازیر می شوند و بازاری که در آستانه ساخته شده به عنوان منبع در آمدبزرگی مورد استفاده ی صاحبانش قرار می گیرد.» (رابینو ، 1366، ص373ـ 372 )
 
 
 
1-3-2-    موقعیت جغرافیایی :
شهر آستانه ی اشرفیه مرکز شهرستان است که در تلفظ محلی به آن پیله آسّونه » می شود.
آستانه ی اشرفیه با مساحتی بالغ بر 401 کیلو متر مربع در شرق ستان گیلان واقع شده است و
طول جغرافیایی آن 49 درجه و 56 دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی آن 37 درجه و 15 شمالی و مساحت شهر بیش از 8 و کم 2 است .آستانه ی اشرفیه در 36 کیلومتری خاور رشت (مرکز            استان ) و 7 کیلومتری شمال غربی لاهیجان قرار گرفته است .» 
 
آنچه در این تحقیق به عنوان نمادها و نشانه های شهری از آن صحبت می شود ، در دو مفهوم مورد بررسی قرار می گیرد : 1. شکل 2. کارکرد وکاربری
بنابراین برای نیل به این هدف ،کار تحقیق را با  تمرکز بر روی این دو  نکته پی می گیریم:   
1)    شکل : این بخش شامل توصیف خصوصیاتی از افراد و اشیاء می باشد که ما به عنوان ناظردرآن پدیده ها مشاهده می کنیم که بیشترشامل خصوصیات ظاهری آن ها می باشد .
2)    کارکرد و کاربری : اما تمامی مواردی که در مفهوم شکل به آن ها اشاره شد ، در کنار شکل ظاهری خود (آنچه که ناظر مشاهده می کند ) دارای کارکردهایی نیز می باشند،این بدان معناست که این شکل و یا مجموعه ی این اشکال در کنار یکدیگر معنایی را ایجاد می کنند که نمی توان آن را جدای از این شکل یا اشکال دانست ، بلکه به عبارتی می توان گفت که روح و معنای جسم و ظاهر افراد و اشیاء می باشند .
 
 
1-4-    اشکال شهر و کارکردهای آن :
تمرکزاین تحقیق بر روی خیابان اصلی شهرستان آستانه اشرفیه می باشد که به تعبیر لینچ از آن به عنوان "راه" نام می بریم.
منظور ما در این تحقیق از خیابان اصلی ، درواقع از نقطه ای شروع می شود که ورودی  آن به نوعی رو به مرکز استان گیلان ، شهرستان رشت دارد که این خیابان از دهستان کورکاء شهرستان می گذرد و در نهایت  انتهای این  خیابان به شهرستان لاهیجان ختم می شود.
اما ما در این خیابان چه ا َشکالی می بینیم؟
این اشکال عبارتند از :
•    پل کُرپی ( کورپی ) : 
 این پل در مدخل اصلی شهرستان آستانه ی اشرفیه از طرف جاده ی رشت به لاهیجان و در کنار پارک ساحلی واضع گشته است.
این پل از حساس ترین و استراژیکترین پل های شرق گیلان محسوب می شد.زیرا تنها به وسیله ی این پل بود که شرق و غرب گیلان به هم متّصل می گردید.اما امروز بر اثر احداث سه پل دیگر ( پل بزرگ سفید رود ، پل چهارده ، پل بزرگ بندر کیاشهر ) از او برداشته شده است.
قدمت این پل باید مربوط به ابتدای حکومت پهلوی می باشد ، ساخنمان این پل نیز از سیمان و آهن و فولاد است که دارای دوپایه و چهار ستونه و دو پایه ی بزرگ  به قطر 30/11 سانتیمتر است.
طول تقریبی پل 73 متر و ارتفاع آن ارز سطح آب رودخانه ی سفیدرود 20 متر می باشد . (فقیه محمدی جلالی، 1383، ص 94 و 95 )
اینطور به نظر می رسد که گویا پیش از این ، پل دیگری وجود داشته است که بر اثر طغیان آب سفیدرود از میان رفت و هنوز کنار آن و پیرامون پل کُرپی اثرات آن به چشم می خورد. 
 
 
پل به تعبیر لینچ  لبه می باشد ، چرا که طبق تعریف وی لبه ، عاملی خطی است که به دیده ی ناظر با "راه" تفاوت دارد. مرز بین دو قسمت ، شکافی ، در امتداد طول و بین دو قسمت پیوسته ی شهر،بریدگی که خطوط راه آهن در شهر بوجود می آورد،حد مجموعه ای ساختمانی و یا دیوار را می توان به عنوان مثال هایی از " لبه" در سیمای شهر ذکر کرد. » ( لینچ ، 1374، 91 )
به عبارتی با قرارگیری پل کرپی» بر رودخانه ی سفید رود  نقش مهم  آن  را به عنوان لبه، در اتصال  دهستان کورکاء و شروع فضای شهری ( نقش ارتباط دهی دو محیط ِ پیش و پس از رودخانه ) را مشاهده می کنیم .
به عبارتی ترکیب پل و رودخانه نشانه ای را در شهر ایجاد می کند که این نشانه کاربری هایی را در شهر ایجاد نموده است:
1.    اتصال دو نقطه ی دهستان و شروع فضای شهری ( قبل و بعد از پل)
2.    محل گذر افراد و حمل ونقل درون و برون شهری 
3.    ایجاد اشتغال ( صید و فروش ماهی)
4.    ایجاد فضایی برای پر کردن اوقات فراغت ( شنا و ماهیگیری)
5.    شکل گیری فضای تفریحی در شهر (پارک ساحلی)